1968 Onzekere tijden
Door de snelle maatschappelijke ontwikkelingen en ontkerkelijking was een heroriëntatie van Mariannhill in Nederland dringend geboden. Refererend aan de historische Missie: wat is ons doel, onze idealen en spiritualiteit ‘in den beginne’ van de stichting?
• Meditatie, gebed om versterking en ontwikkeling en liefde voor de zwakkere in de samenleving.
• Zorgen voor het opvangen van broeders en paters terugkerende na hun werkzame leven uit de diverse continenten.
• Hen een beschutte en verzorgde levensavond bieden op de thuisbasis missiehuis St. Paul in Arcen.
Men was immers 60 jaren gewend aan denken in groei i.p.v. begeleiding naar afbouw. Andere onbekende denkrichtingen en oplossingen moesten bedacht en ontwikkeld worden, met de bijpassende en haalbare financiën. Tientallen oplossingen passeerden maar geen ervan was echt een oplossing en/of financieel haalbaar.
Pater provinciaal Frans Tausch, een groot denker, initiatiefnemer en beslisser, rector pater Gerard Willemse en vele externe deskundigen puzzelden mee. Binnen en buiten de congregatie brainstormden velen wat te doen. Ideeën borrelden op en buitenstaande wetenschappers werden ingeschakeld.
Naar aanleiding van: Rerum Novarum - een leidraad naar de toekomst - diende ook voor St. Paul, het Landgoed Klein Vink, bedacht en herschreven te worden. (RR de beginwoorden van de pauselijke encycliek van paus Leo XIII mei 1891) Het werd een gewaagde en rigoureuze aanpak met forse (financiële) risico’s. Maar het werd handelen: ‘doen’ in de geest van Abt Franz.
De teerling was geworpen en een keuze werd gemaakt voor de toekomst. De huidige pater provinciaal Gerard Willemse is nog een levende exponent van de indertijd genomen beslissingen.
Besluiten:
• Opheffen van alle studie– en vakopleidingen, de gebouwen verkopen. Waarom? De studiehuizen zaten toch vol met studenten en juvenisten! Maar met een visie wat er werkelijk gebeurde in de maatschappij was men niet blind.
• De gebouwen St. Paul zo maar verkopen was geen optie omdat honderdduizenden Nederlanders in de afgelopen 75 jaar enorme bedragen jaarlijks hadden geschonken voor en door de Mariannhill gestelde ‘Missies’.
• En wat wanneer broeders en paters aan het einde van hun actieve leven terugkeerden voor hun laatste levensjaren op St. Paul?
• Hoe lossen we dat op in behuizing, verzorging en financiering?
• Klooster St. Paul? Dit kon voorlopig gebruikt worden om de gasten van de zonnebloem te ontvangen en te verzorgen.
• De boerderij opheffen en de landerijen omvormen tot een groot vakantie & recreatie park met zodanige voorzieningen, dat gehandicapten o.a. via de zonnebloem hier volledig kunnen recreëren.
Deskundigen begonnen met ontwerpen van een groots recreatieplan met honderden bungalows en een 5 sterren camping, zwembad, restaurant, ontspanningsruimten en supermarkt en die in te passen in het landschap. Tekeningen en begrotingen werden nader uitgewerkt tot verantwoorde investeringen. De bedoeling was een permanente stroom van gelden te krijgen.
Dat deze plannen van Mariannhill Nederland bij het generalaat in Rome niet in goede aarde vielen moge duidelijk zijn. Een fraai Frans spreekwoord ‘Faut pas déconner’ oftewel ‘ze moeten het niet te bont maken’. Echter, vele jaren later toen alles uitstekend liep en goed rendeerde wilden ze zelfs financieel deelnemen. Rome eigen? Maar van Mariannhill Nederland hoefde dat nu niet meer! Men kon nu zelfstandig en onafhankelijk de eigen broek ophouden.